Γράφω έπειτα από πολύ καιρό..... Κακά τα ψέματα το διάβασμα ίσως έχει εισέλθει για τα καλά στις ασχολίες μου... δεν ξέρω..... Έχουμε ένα στόχο... Έχουμε;;; Μεγάλη συζήτηση... δεν την ανοίγω...
Σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι να υμνήσει μια μερίδα ανθρώπων... Ανθρώπων που δεν ξέρω τι συναισθήματα μπορεί να δημιουργούν σε άλλους.... Αλλά για έμενα σίγουρα η δράση τους είναι ευεργετική.... Μιλάω για τους μουσικούς του δρόμου... Εκείνους τους καλλιτέχνες τους οποίους κανείς μπορεί να παρατηρήσει να κάθονται σε μια γωνιά ή να περιφέρονται παίζοντας ένα μουσικό όργανο.... Τουλάχιστον εμένα ορισμένοι από αυτούς με γεμίζουν συγκίνηση... Μου μεταφέρουν ένα αίσθημα αισιοδοξίας.... Διότι απλά ομορφαίνουν την κάθε διαδρομή.. ταυτόχρονα την κάθε μου σκέψη.. και κατά συνέπεια όλη μου την διάθεση....
Οι μουσικοί του δρόμου είναι ένα ευχάριστο ακουστικό διάλειμμα από τη συνεχώς αναπαραγώμενη σκυλοκουλτούρα που εισβάλλει στα αυτιά μας από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα ταξιτζίδων,γειτονικά στερεοφωνικά κλπ κλπ κλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το σπαστικό αλλά ταυτοχρόνως και θλιβερό είναι... ότι πολλές φορές εκείνοι οι οποίοι προσφέρουν όσα αναφέρουμαι παραπάνω.... γίνονται θύματα ρατσισμού.... καθώς μπορεί να θεωριθούν ακόμα και ζητιάνοι.......!!!! Σε αντίθεση με τους άλλους "Καλιτέχνες"... της πίστας.... που ότι κάνουν το κάνουν με το κορμι τους...ε σπαθί τους......!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήpio kallitexnes einai autoi para autoi twn pollue8nikwn mousikoviomixaniwn. pada mou aresan kai 8a mou aresoun gia polu kairo akoma. apla 3exnas to thorivo ths polhs kai euxaristiesai th volta su
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο μπλόγκ!
ΑπάντησηΔιαγραφή